جای تاریخ نگاری و ثبت احوال جمعی، در فرهنگ و زندگی
مردم افغانستان بیشتر از هر چیز دیگری خالی بوده است. به همین دلیل وقتی بخواهی در مورد یک شهر، یک قبیله و یا سرگذشت یک گروه
اجتماعی مطالعه کنی، دشوار
است که به منابع موثق و دقیق دست پیدا کنی.
وقتی تصمیم گرفتم در مورد درۀگز اطلاعاتی جمع‌آوری کنم، منابع قابل اتکا اندک بودند. سراغ مردم رفتم تا روایت‌های شفاهی و حال و احوال کنونی را بنویسم. نکاتی را هم به کمک یک دوست دانشمند از لابلای کتاب های قطور تاریخی یافتم که در متن می خوانید. درۀگز جغرافیای با اهمیت در شمال افغانستان است، اما وقتی من جستجو کردم حتی یک برگة معلوماتی هم در مورد این جغرافیا و مردمی که در آن زیست دارند در کتابخانه ها و انترنت وجود نداشت. یعنی هیچ‌کسی به خود زحمت این را نداده تا یک صفحه در مورد اینکه بر مردمان این جغرافیا چه رفته است چیزی بنویسید.
این نوشتار حاصل جستجوی من در کتاب‌های تاریخ و ضبط
روایت‌های شفاهی از زبان کهنسالان است.
در این نوشتار به خاطر زنده نگهداشتن و احترام به روح
تاریخِ کهنِ سرزمین ما، به جای بوینه‌قره و شولگره، درۀگز به کار برده شده است.
من هر سه نام را می‌پسندم، به دلیل اینکه درۀگز
فارسی، بوینه‌قره اُزبیکی و شولگره پشتو است. فعلاً ساکنان درۀگز به هر سه زبان صحبت می‌کنند و این تنوع که از تاریخ و سرگذشت زادگاه
من می‌آید، به زیباییِ طبیعی و کم‌نظیرش می‌افزاید.
نسخه چاپی این اثر در سال 2014 در مزارشریف منتشر شد. نسخه پی.دی.اف را بازبینی کردم و حالا در اختیار همگان قرار می‌دهم تا همه بتوانند آنرا بخوانند. این در واقع یک شناسنامه است که با خواندن آن، تصویر واضحی از درۀگز، مردمانش و سرگذشت آنان بدست می آورید. با یک کلیک روی عکس، کتاب را دانلود کنید و بخوانید.
👇
4 Comments