بیشتر از یک‌قدم با آتش نفرت قومی فاصله نداریم

فیسبوک، تلویزیون، رادیو و روزنامه‌ها نفرت قومی پخش می‌کنند. یکی از پول اپراتیفی ارگ و شورای امنیت تغذیه می‌کند دیگری از جیب رهبر و دکانداران قومی.

این اوضاع مرا بیاد جنگ قوم هوتو و توتسی در رواندا می‌اندازد. جنگی که حاصل نفرت قومی و زیاده‌خواهی بود.
هوتوها که در آن زمان اقتدار رواندا را در کنترول داشتند تصور می‌کردند که قوم اکثریت اند و توتسی‌ها یک مشت مزاحم و مهاجر. دقیقا شبیه اوضاع کنونی افغانستان.نفرت قومی در رواندا م

نجر به جنگی شد که جان حدود یک میلیون انسان را گرفت و شهرها را ویران کرد.قبل از وقوع جنگ بین قوم هوتو و توتسی، رادیو یگانه‌ مرجع پخش نفرت در آن زمان بود. هوتوها که استیشن رادیو را در کنترول داشتند علیه قوم توتسی اعلامیه می‌دادند و رواندا را فقط حق خودشان تلقی می‌کردند.

امواج رادیو نفرت را گسترش داد و مردم را به جنگ وحشتناکی کشانید که منجر به نسل‌کشی و ویرانی تمام‌عیار آن کشور شد.این‌روزها اوضاع در افغانستان بسوی رواندایی شدن در حرکت است. جار زدن از قوم و زبان و قبیله دامن همه را گرفته. از خبرنگار تا شاعر و کسبه‌کار و بیکار. اما منفعت همه‌ی جار زدن‌ها به جیب دکانداران قومی می‌ریزد و قربانی آتش این نفرت نیز همین جارزن‌ها خواهند بود. مواظب زبان و کیبورد مبایل‌های مان باشیم؛ چون کابل و بقیه شهرهای بزرگ پر از اسلحه باروت است.
بیشتر از یک‌قدم با آتش نفرت قومی فاصله نداریم.