از خر پلو تا ناموس ‌پلو

یک رسم دیرینه در بلخ است که به آن "خرپایگاه" می‌گویند. سالانه یک‌بار برگزار می‌شود و در آن خردوان‌ها خرهای چست و چالاک شان را به مسابقه دوش می‌اندازند. تشریفات و خصوصیات آن دقیق بیادم نیست اما فکر کنم هر خری که برنده مسابقه اعلام شده و جوایز را برد، مالک آن باید همه خردوان‌ها را در پایان "خرپلو" بدهد.

همچنان در میدان‌های سگ‌بازی نیز رسم است که برنده میدان بقیه را " سگ‌پلو" بدهند. حالا با اقتباس از خرپلو و سگ‌پلو، ناموس‌پلو نیز توسط رییس و اعضای مجلس سنا در قاموس "چیزخورها" اضافه شده است.
در مجلس سنا رسم شده است که هرکس به وزرا دشنام ناموسی دهد باید به بقیه اعضای مجلس " ناموس‌پلو" بدهد.

اکثریت اعضای مجلس سنا و مجلس نمایندگان، نمادهای از هوچی‌گری، لنده‌غری و جهل مطلق استند. همین چند روز قبل به رادیو گوش می‌دادم که از جریان جلسه مجلس نمایندگان پخش زنده داشت. یک نماینده مجلس می‌گفت:
قسم به همو قرآن و الله پاک که مردم افغانستان در فقر و بیکاری است. مه در کنار سیاست در اقتصاد هم می‌فامم و ای مساله را با ثبوت برتان میگم....او به زعم خودش در مورد چالش‌های اقتصادی کشور و راه‌های رسیدن به رفاه و انکشاف صحبت می‌کرد.

دیروز منشی مجلس سنا در جلسه رسمی این مجلس با ادبیات کوجه‌بازاری و لچک‌مآبانه خطاب به وزیر مالیه چنین گفت:
“ساعت‌ها پشت درِ وزیر مالیه منتظر می‌مانم اما ای بی غیرت بی ناموس مصروف معامله با نمایندگان مجلس در دفترش است.”

رئیس مجلس سنا در اقدام مفتضحانه‌تر منشی خود را بابت دشنام ناموسی به "ناموس‌پلو" جریمه کرد. منشی بابت این دشنام باید همه اعضای مجلس را میهمانی بدهد.