جنگ از تغییر جغرافیا تا تغییر هویت

طالب، انتحار و ترور در گذشته  صرف با نام قوم پشتون هم‌خوانی داشتند.ازبیک‌ها، هزاره‌ها و تاجیک‌های افغانستان از بدو پیدایش پدیده‌ی خون آشام طالب در جبهه‌ی مخالف آن قرار داشته و برای نابودی آن خون‌های زیادی را هزینه کردند. اکنون نیز باور غالب این است که طالب یعنی پشتون، پشتون یعنی طالب. اما غافل از این‌که مهندسان امارت طالبی این زیرکی را به خرچ داده اند که این جریان ظرفیت تغییر چهره و درنوردیدن سایر اقوام را نیز داشته باشند.

اکنون با پیچیده شدنِ روند جنگ و تغییر جفرافیای آن در افغانستان، نسل جدید از جنگاوران جهادی در صف ایستاده اند. این نسل دیگر خلاصه به قوم پشتون نمی‌شود.حالا زبان اکثریت طالبان در شمال ازبیکی و فارسی است. پشتون در اقلیت است و آن هم در نقش سرباز و جنگجو. این طرح از همان ابتدای آغاز روند انتقال جنگ به شمال روی دست گرفته شده بود. مهندسان این طرح خیلی زیرکانه عمل کردند و حالا تماشاگر عملی شدن آن هستند.

اکنون اکثریت والیان، ولسوالان و مسوولان نام نهاد طالبان در ولایات شمال، از اقوام غیر پشتون و بخصوص ازبیک و ترکمن هستند.

در روند انتقال جنگ، تنها جغرافیا مطرح نیست، تغییر نسل و تغییر هویت نیز از اساسات این تغییر است.