-
اکثریتِ رسانههای هر دو کشور، تحت تاثیر سیاستها و برنامههای نهادهای
حکومتی، امنیتی و استخباراتی است و این مساله در پاکستان شدیدتر از افغانستان بنظر
میرسد. دستورالعملی که از سوی ارتش و استخبارات پاکستان به رسانههای آن کشور
داده میشود، به رویکرد ضد افغانستانی این رسانهها شدت بخشیده و ستیز با
افغانستان را به مثابة وطنپرستی تلقی میکنند.
-
همچنان رویکرد پاکستانستیزی در رسانههای افغانستان نیز شدت گرفته و برخی از
رهبران حکومتی و سیاستمداران، با استفاده از فضای پاکستانستیزی، دنبال اهداف
شخصی شان هستند که در این مساله رسانههای افغانستان هر ازگاهی وسیله و دستآویز
سیاسیون میشوند.
-
آنچه در رسانههای هر دو کشور بر ضد دو ملت همسایه انعکاس مییابد، به هیچوجه
نمیتواند دیدگاه کلِ این ملتها در برابر همدیگر باشند، چون اکثریتِ رسانهها خط
فکری و اهداف سیاستمداران و رهبران را دنبال میکنند، نه حرف و خواست ملتها در
برابر همدیگر را.
-
گفتوگوی ملتها میتواند به همگرایی میان آنان و دولتها انجامیده و سایة همدیگر
ستیزی را از آسمان هر دو کشور برچیند.
-
رسانهها میتوانند با دورنمای یک زندگی صلحآمیز در هر دوکشور، گفتوگو و
همگرایی میان ملتها را همراهی کرده و از «آتشبیارِ معرکه شدن» در اوضاع اختناقآلود
کنونی جلوگیری کنند.
-
اکنون تروریسم و اسلام رادیکال، دشمنِ مشترک مردم افغانستان و پاکستان است، در
صورتی که ملتها در مورد برچیدنِ این تهدید مصمم نشده و رسانهها نیز آنان را
همراهی نکنند، از رهبران و سیاستمداران هر دو کشور، انتطار نداریم به این زودی
دامنِ فاجعه را برچینند.
فشردهیی از نکاتی که امروز در کنفرانس گفتوگو میان جوانان
افغانستان و پاکستان، در دانشگاه کابل روی آنان صحبت کردم. این گفتوگو میان
جوانان دو کشور، به هدف آغاز یک روند گفتوگو میان ملتها برگزار شده و هدف نهایی
آن، نزدیکی دولتها و بر اندازی سیاست همدیگر ستیزی در میان دو کشور است.این
کنفرانس روز یکشنبه 24 می در هوتل انترکانتینتال کابل آغاز شده بود و تا روز پنجشنبه
ادامه دارد.
مختار وفایی
0 Comments