انتخابات و زایش عقده‌ها

امیدوارم عقده‌های پسا انتخابات، منجز به زایش «داعش» در افغانستان نشود.

تا جایی که دیده شده، برخی از سیاسیون ما بویی از فرهنگ شکست نبرده  و  همه‌چیز را با زبان نفرت و شرارت جواب داده اند.

وضعیت و زمان حساس است. فقر و بیکاری بیداد می‌کند، نا امنی رو به گسترش است. بانک‌ها در معرض تحریم جهانی قرار گرفته، در جیب وزارت مالیه هم موش خانه کرده، گروه‌های تروریستی و القاعده در حال بازگشت به افغانستان است و صبر مردم از این همه فاجعه و نگرانی لبریزه شده....فقط برای خاکستر شدنِ افغانستان، نیاز است، یکی از دو نامزد محترم ریاست جمهوری نتایج را نپذیرفته و از هوداران اش بخواهد به خیابان‌ها بریزند. فرهنگ اعتراضات خیابانی هم که این‌جا با چوب و سنگ و خون‌ریزی رنگین‌ است...

آن‌چه تاهنوز بر فضای انتخابات و دمُکراسی در افغانستان حاکم بوده، عقده، تعصب، نفرت، شرارت، خودبزرگ‌بینی و توهین بوده است.

یکی هشدار تصفیه حساب پس از پیروزی را می‌دهد و دیگری خودش را نماینده‌ی تام‌الاختیار «ملت» می‌داند.

چه خوشبین باشیم چه بدبین، در صورتِ ناکامی در مدیریتِ انتخابات، افغانستان به بحران رفته و تاریخ را از سر خواهیم خواند!