برادرانی که زندگی ملت را به بازی گرفته اند

مختار وفایی - روزنامه‌نگارِ آزاد

رهایی زندانیان خطرناک که سابقه‌ی دهشت افگنی و حضور در صفِ دهشت‌افگنان داشته اند، خبرِ تازه‌یی برای مردم افغانستان نیست. از آغاز حکومت کرزی، تا امروز هزاران دهشت افگن که اکثریت آنان توسط نیروهای داخلی و خارجی از صحنه‌های نبرد بازداشت شده بودند، به فرمان رییس جمهور کرزی از زندان آزاد و دوباره علیه نظام و ملت افغانستان تفنگ گرفته اند.

علاقه‌مندی  جناب رییس جمهورکرزی به آزادی زندانیان از آنجا سرچشمه می‌گیرد که وی سال‌هاست داعیه و افتخارِ‌ برادری را با دهشت افگنان را سر می‌دهد و همواره آنان را برادران ناراضی خطاب می‌کند.

بدون شک که رییس جمهور کرزی در این تصمیم اش که تاحال هزاران دهشت افگن را از زندان‌ها آزاد نموده است تنها نیست، گروه‌ها و افرادی دیگری در ارگ هستند که منافع شان را در آزادی دهشت افگنان و نا امنی مناطقِ مشخصِ افغانستان جستجو می‌کنند.

موجودیت مهره‌های مورد حمایت کشورهای مداخله‌گر در ارگ و رقصیدن رییس جمهور کرزی به دٌهل آنان، عامل اصلی افزایش نا امنی‌ها در کشور و تقویت روز افزونِ قدرت طالبان و دهشت افگنان در شماری از مناطق کشور می‌باشد.

روند آزادسازی دهشت افگنان ثابت کرده است که این روند نه تنها به نفع امنیت و صلح در افغانستان نیست، بلکه یک عملِ هدفمندانه در جهتِ گسترش نا امنی و حفظ منافع گروه‌های خاص در ارگ ریاست جمهوری می‌باشد.

تاحال که ده‌ها تن از فرماندهان و افراد برجسته‌ی طالبان از زندان‌ها رها گردیده اند، اکثریت آنان یا دوباره کمر جنگ را محکم‌تر از گذشته به قتل و کشتار شهروندان افغانستان بسته و یا بطور خنثا و بی‌طرف آزادانه در کاخ‌های مجلل زندگی شاهانه دارند.

در تازه‌ترین مورد، 650 تن از زندانیان خطرناک که اکثریت آنان از صحنه‌های نبرد بازداشت شده بودند، توسط یک کمیسیونِ به فرمایشی رییس جمهور کرزی آزاد گردیدند.

همچنان گفته می‌شودقرار است 80 تن از زندانیانِ دیگر که عمدتاً از فرماندهان خطرناک و سران گروه‌های دهشت افگنی اند و نیروهای خارجی نیز گفته اند که آنان از صحنه‌های نبرد گرفتار شده اند، به فرمانِ رییس جمهور کرزی آزاد گردند.

هرچند سناتوران امریکایی، اعضای مجلس نمایندگان و نهادهای مدنی افغانستان در واکنش‌های جداگانه خواستار جلوگیری از آزادی این دهشت افگنان شده اند، اما چنانچه دیده می‌شود، این سناریوی از قبل تهیه شده، به فرمان آقای کرزی عملی خواهد شد.

آزادسازی دهشت افگنان، همچنان می‌تواند برنامه‌ی باشد برای نا امن‌سازی انتخابات که در بسترِ این نا امنی گروه‌ها مشخص به اهداف مورد نظر و تعیین شده‌ی شان برسند.

به هرحال، در حالی که مردم افغانستان به شدت نگرانِ بدتر شدن وضعیت امنیتی و گسترش چالش‌های کشوری است، آزادی زندانیان خطرناک از زندان بگرام، نه تنها آنان را نگران ساخته است، بلکه به شدت به بی‌باوری آنان به دولت و نا امیدی از آینده در میان آنان دامن زده است.

دولت افغانستان باید به خواست‌های شهروندانش گردن نهاده و درک کند که دیگر ملت این کشور، به هیچ قیمتی آماده نیست تا چوبِ سوختِ سیاست‌های ضد انسانی ارگ نشینان و برادران ناراضی شان باشند.