نام پاکستان حالا در اذهان مردم افغانستان با ترور، دهشت، دشمن و محل تولید دهشت افگنی گره خورده است.
این کشور همانطور که هویدا است از تولید کنندگان درجه یک تروریستان و آدم های انسان کش در سطح جهان معرفی شده و همچنان یکی از پیچیده ترین کشورهای دنیا می باشد.
پاکستان نسبت همسایگی که با افغانستان دارد؛ نقش گسترده ی در چگونگی اوضاع داخلی این کشور دارد و از سال هاقبل پاکستان به انواع مختلف خواهان سلطه گری بالای حاکمان ومردم افغانستان بوده و در مواردی هم نسبت ضعف و وابستگی بیش از حد حاکمان این سرزمین؛ پاکستان ما را به میل خودش رقصانده است.
هم اکنون نیز به گفته ی دولتمردان افغانستان گرهی کار در دست پاکستان است و پاکستان می تواند تاحدی چالش های امنیتی و اقتصادی افغانستان را در صورتی که صادقانه عمل نماید بر طرف کند، اما این صادقانه گی در گفتار و عمل هیچ یک از سیاست مداران پاکستان هنوز مشاهده نشده و باور ها بر این است که صادق بودن پاکستان در برابر افغانستان فقط وقتی ممکن است که افغانستان دست نشانده و فرمانبردار اوامر پاکستان باشد.
پاکستان نیز همانند افغانستان یک کشور سنتی است و ملاها بیشتر از دیگران بالای مردم حکومت دارند.
اینروزها قرار است کنفرانس بزرگی با حضور علمای پاکستان و افغانستان در کابل برگزار گردد و در آن کارنامه ی طالبان توسط این ملاها به بررسی گرفته شود و در نتیجه نکوهش دسته جمعی علما در برابر طالبان اعلام گردد.
این کنفرانس که قرار است در ماه مارچ برگزار گردد؛ گفته می شود در آن 500 تن از علمای افغانستان و پاکستان قرار باست حضور یابند، امامفتی ابوهریره محیالدین، رییس علمای دینی پاکستان روز یک شنبه با ارسال نامه ی به همتای افغانی اش از عدم حضور علمای پاکستان در این کنفرانس خبر داد.
علمای پاکستان؛ علمای افغانستان را به حمله ی یک جانبه به جانب طالبان متهم نموده و گفته اند که این حرکت باعث تقویت صلح نه؛ بلکه ضربه ی در بدنه ی صلح نوپای افغانستان خواهد بود.
هرچند نمی توان از علمای پاکستان در این مورد گلایه نمود،چون آن ها چگونه علیه طالبان که دست پرورده های خودشان هستند فتوای باطل صادر کنند، این ساده لوحی علما و دولتمردان افغانستان را نشان می دهد که بارها با چنین عملکرد آنان روبرو شده اما با آن هم به این امر ناممکن اصرار دارند.
تنها چیزی که اینجا آشکارتر و علنی تر شد این است که علمای پاکستانی به طور علنی در صف طالبان پیوست و علیه علمای افغانستان که خواهان صدور حکم ابطال عملیات انتحاری و برنامه های دهشت افگنانه ی طالبان بودند جبهه گرفتند و نخواستند دل (طالبان کرام) را برنجانند.
چیزی که اکنون از علمای افغانستان انتظارش می رود این است که باید این کنفرانس برگزار گردد و در آن عدم حضور علمای پاکستان در این کنفرانس و رفتارهای ددمنشانه و غیر انسانی و اسلامی پاکستان نیز در کنار عملکرد های طالبان مورد بحث قرار گیرد و یک تصمیم جمعی در مورد چگونگی سرنوشت روابط افغانستان با پاکستان تصمیم گرفته شود.
مختار وفایی/ روزنامه نگار آزاد/ مزارشریف
0 Comments