شولگره نیازمند انقلاب فرهنگی و سیاسی است!

ولسوالی شولگره که در شمار ولسوالی های پرنفوس و وسیع ولایت بلخ به حساب می آید هم اکنون که بیش از ده سال از عمر دموکراسی نوپای در کشور می گذرد؛هیچ برنامه ی فرهنگی و سیاسی سرنوشت ساز برای نسل جوان و مردم این ولسوالی پی ریزی و عملی نگردیده  و تمام اذهان و اندیشه های جوانان این ولسوالی دست نخورده باقی مانده است.

تعدادی از کسانی که هم اکنون به عنوان نماینده و بزرگ این ولسوالی در سطح ولایت و کشور مطرح است نه تنها هیچ توجهی در این راستا نداشته بلکه در موارد متعددی از نام و نیروی جوانان این ولسوالی به عنوان یک حربه ی رسیدن به قدرت و پول استفاده نموده اند. مثلاً در روزهای کمپاین های انتخاباتی کاندیداها؛ شاهد باز شدن ده ها دفتر در گوشه و کنار این ولسوالی بنام های مختلف فرهنگی می باشیم و یک تعداد جوانان از مجبوری و نا آگاهی وسیله ی دست آنان قرار گرفته و با چسپاندن عکس های رنگی انتخاباتی  به خود تلقین کارهای فرهنگی را می کنند.

متاسفانه عالی جنابانی که ادعای کار فرهنگی و سردمداری مردم شولگر را با خود دارند وقتی محتوای گفته های شان را در مورد ادعاهای شان رابررسی کنیم؛کارفرهنگی که آنان ادعایش را دارند؛همان هیاهوی انتخاباتی شان و بعد از آن هم فاتحه خوانی و دور زدن خانه های مرده داران پس از ماه ها می باشد.هم اکنون ولسوالی شولگره دارای بهترین نیروی جوان می باشد که اکثریت آنان بدون برنامه و هدف به اینسو و آنسو سرگردان هستند و هیچ کسی نیست که به عنوان راهنما دست شان را بگیرند و راه مناسبی برای شان نشان دهند نیست.

بنابر این نیاز است تا یک جریان هدفمند و قوی با نیروی متحرک جوانان در این ولسوالی شکل بگیرد تا دیگر جوانان هدف  دست اندازی و سنگ اندازی های بی مورد افراد قرار نگیرند.

افغانستان یک کشور جوان است و اکثریت نفوس آن را جوانان تشکیل می دهند؛اما هم اکنون به ندرت دیده می شود که جوانان تحصیل کرده و زحمت کش در پست های مهم دولتی گماشته شود و صلاحیت کار کردن را در راستای حفظ و گسترش موقعیت شان داشته باشند.

تعدادی از عناصر جاه طلب و خود خواه در داخل و بیرون حکومت هستند که از نیروی جوان کشور سخت می هراسند و اجازه نمی دهند تا جریان های هدفمند و مستقل با آرمان های بلند آزادی خواهی در کشور شکل بگیرد تا سر نوشت یک نسل بعد از خود را تعین نماید تا مورد نفرین آن نسل قرار نگیرند.

به عنوان حرف اخیر باید یاد آور شوم که اگر نسل جوان کشور نتواند آرمان های که کشور را از بحران ها و باتلاق های فعلی اش برون بکشد عملی نماید؛ همانند نسل قبلی که هم اکنون حاکمان این سرزمین هستند مورد نفرین نسل بعد از خود قرا خواهد گرفت.

(این نوشته‌ي مختار وفایی در ماهنامه‌ي شولگره منتشر شده است)