ابراهام لینکن و جوانان بلخی

سالون پر از آدم اما بدون سر و صدا و خاموش است. دم دروازه عکسی سیاه و سفید مردی با بروت تراشیده و ریش پرپشت، توجه هر رهگذر را جلب می کند. این همان عکس مشهور ابراهام لینکلن است که در ورودی یک مرکز انترنتی نصب شده است.

فضای آرام، انترنت رایگان، آب سرد و کتابخانه از جمله امتیازاتی است که روزانه پای ده ها تن از جوانان شهر مزارشریف را به مرکز انترنتی ابراهام لینکلن می کشاند.

مرکز انترنتی ابراهام لینکلن در سال 2006 توسط بخش فرهنگی سفارت ایالات متحده امریکا و حکومت افغانستان در مزارشریف ساخته شد تا به طور رایگان جوانان را با دنیای انترنت آشنا نماید.

انترنت در افغانستان یک وسیله ارتباطی جدید است که پس از سقوط رژیم طالبان در سال 2001 در شهرهای افغانستان گسترش یافت. اولین مرکز انترنتی خصوصی در شهر مزارشریف در سال 2003 در جنوب روضه شریف باز شد.

مرکز فرهنگی ابراهام لینکلن در برخی دیگر از شهرهای افغانستان از جمله هرات نیز فعالیت دارد.

سید نادر 14 ساله که دانش آموز صنف هشتم است، در سالون مرکز انترنتی ابراهام لینکلن مصروف حل تمرینات ریاضی است. او می گوید: "فضای آرام، سرد و مناسب هر روز پس از مکتب پایم را به اینجا می کشاند و پس از مطالعه و حل تمرینات ریاضی ام، نیم ساعت انترنت کار می کنم و خانه می روم".

انترنت دریچه جدیدی را بر روی جوانان باز کرده و پلی شده است تا گستره دانش و تخیل این جوانان فراتر برود. حالا در شهر بی آدرسی مانند مزارشریف، جوانان تحصیل کرده حداقل یک نشانی انترنتی دارند.

سید ‌نادر که از سه سال به این سو با انترنت آشنا‌ شده، می گوید: "از روزی که با انترنت آشنا شدم، دوست های زیادی یافته ام و مطالب خوبی را خوانده ام و حالا فکر می کنم زندگی بدون ارتباطات بسیار مشکل است". این در حالی است که ده سال پیش کمترین وسیله ارتباطی در افغانستان وجود داشت و مردم برای تماس با دنیای خارج گاهی روزها انتظار می کشیدند.

مرکز انترنتی ابراهام لینکلن مکان امنی برای بانوان شهر مزارشریف نیز می باشد. برخی از کمپیوترهای این مرکز برای استفاده بانوان اختصاص یافته اند.

فیسبوک یکی از پر طرفدارترین شبکه های اجتماعی دنیای مجازی است که توانسته است در مدت زمان محدودی شمار زیادی از شهروندان افغانستان را به خود جذب کند.

سید داوود در حالی که به گفته خودش مصروف "وبگردی" است، می گوید که انترنت وی را با جهان وصل نموده و او توانسته است با استفاده از انترنت مطالب تازه یی در مورد کشورش و جهان بداند. او دستاوردهایی را که از انترنت دارد، چنین بیان می کند: "دو سال می شود که انترنت را شناختم و حالا ایمیل آدرس، فیسبوک و یک وبلاگ دارم. در وبلاگم یادداشت ها، خاطرات و مقالاتم را نشر می کنم".

فضای مجازی انترنت جایی است که جوانان افغان حالا می توانند در مورد موضوعاتی به بحث بپردازند که سخن گفتن از آنان در دنیای واقعی ناهنجاری پنداشته می شود. سیاست یکی از موضوعات داغ شبکه های اجتماعی است؛ پس از آن ادبیات تغزلی، فلسفه و ورزش دیگر موضوعات را تشکیل می دهند.

مرکز انترنتی ابراهام لینکلن فضای امنی را برای بانوان نیز مهیا کرده است. تهمینه در حالی که چشمانش را به صفحه کمپیوتر دوخته است، در مورد این مرکز انترنتی می گوید: "اینجا خیلی راحت هستم. احساس می کنم در خانه هستم و با جهان ارتباط دارم".

جوانان مزارشریف در کنار استفاده رایگان از انترنت می توانند از دیگر صنف های آموزشی این مرکز نیز بهره ببرند.

تهمینه در مدت دو سالی که با انترنت آشنا شده، حتا یکبار هم به انترنت کلپ های خصوصی نرفته است. او در این باره توضیح می دهد: "ضمن این که در انترنت کلپ های خصوصی خود را راحت احساس نمی کنم، آنان در بدل استفاده از انترنت پول گزاف هم می گیرند. من هر روز به انترنت ضرورت دارم و اگر هر روز به آنان مراجعه کنم، توان پرداخت پولش را ندارم".

طی چند سال اخیر مراکز ارائه خدمات انترنتی خصوصی در شهر مزارشریف افزایش چشم گیر داشته است؛ به طوری که اکنون بیش از ده ها مرکز در این شهر فعالیت دارند که برای یک ساعت استفاده از انترنت "50 افغانی" دریافت می کنند.

فرهاد جلال، مدیر مرکز انترنتی ابراهام لینکلن می گوید که این مرکز در کنار ارائه انترنت رایگان، برنامه های آموزش زبان انگلیسی و آشنایی با کمپیوتر را نیز به طور رایگان برای مراجعین دایر می کند. به گفته مدیر این مرکز، روزانه نزدیک به 300 تن که بیشتر آنان جوانان هستند، به "ابراهام لینکلن" سر می زنند. هر شخص 30 دقیقه وقت رایگان دارد تا از انترنت استفاده کند. امکانات دیگر مثل کتابخانه و مطالعه در فضای سالون آزاد می باشد.

مختار وفایی/ مزارشریف

ویراستار: عاصف حسینی

مهربانی ها