«با وجود تماس های مکرر موفق به این کار نشدیم»
وقتی سرویس های خبری رسانه های تصویری ،صوتی و چاپی افغانستان را دنبال نماییم؛در اخیر اکثر گزارش ها ی که نشر می شوند،وقتی مسئله بر میگردد به ادارات حکومت و بخصوص ارگ ریاست جمهوری،خالی از این جمله نیستند:
وقتی سرویس های خبری رسانه های تصویری ،صوتی و چاپی افغانستان را دنبال نماییم؛در اخیر اکثر گزارش ها ی که نشر می شوند،وقتی مسئله بر میگردد به ادارات حکومت و بخصوص ارگ ریاست جمهوری،خالی از این جمله نیستند:
«میخواستیم نظر .... را درین رابطه داشته باشیم،اما با تماس های مکرر موفق به این کار نشدیم»
چرا ادارات و تعدادی از رجال های برجسته ی سیاسی و حکومتی افغانستان از رسانه ها هراس دارند؟
چرا ادارات و تعدادی از رجال های برجسته ی سیاسی و حکومتی افغانستان از رسانه ها هراس دارند؟
و یا خیلی مصروف خدمت گذاری و کارهای مردمی می باشند که نمی توانند با رسانه ها صحبت کنند؟
و یاهم به رسانه ها و آزادی بیان ارزش و اهمیت قایل نیستند؟
این ها سوالاتیست که در ذهن هر مخاطب گزارش های که گزارشگران و خبرنگاران رسانه ها نشر می کنند، پس از دیدن و شنیدن آن خطور کنند.
پس از یازده سال عمر دموکراسی نوپای در افغانستان و بازار گرم رسانه یی درین کشور، هنوز هم فرهنگ استفاده از رسانه ها و چگونگی برخورد با رسانه ها و خبرنگاران در میان مردم افغانستان و حتی در میان حاکمان و رجال برجسته ی سیاسی ترویج و عملی نشده است.
بیشتر افرادی که در پست های مهم و کلیدی کشور گماشته شده اند،اندک معلومات و ارزش در مورد رسانه ها را نمی دانند و رسانه ها را فقط به عنوان یک بلند گو می شناسند و بس.
"رادیو تلویزیون ملی افغانستان" که یگانه ارگان نشراتی حکومت می باشد،فقط انعکاس دهنده ی کارها و فعالیت های سمبولیک حکومت است و در سرویس های خبری و برنامه های تحلیلی اش،مردم و ملت هیچگونه نقشی ندارند،درحالیکه این رادیو تلویزیون در میان مردم افغانستان بنام"تلویزیون ملی" یاد می گرد؛اما عملکرد و برنامه هایش خلاصه می گردد به داخل ارگ ریاست جمهوری ، دفاتر حاکمان ولایات و اعلامیه های فوتی و تسلیتی!
از سوی دیگر آلوده بودن حاکمان افغانستان به فسادها ی بزرگ مالی باعث می گردد که آنان از هراس اینکه رازها و عملکردهای دزدانه و چپاولگرانه ی شان به گوش مردم برسند و طشت های رسوایی شان به زمین بخورند،از روبرو شدن با رسانه ها می هراسند و سلام گزارشگران رسانه ها را فقط در کنفرانس های مطبوعاتی شان که دنبال تبلیغ و کمپاین برنامه های خودشان میی باشند"علیک" کنند.
این برخورد حاکمان و دولتمردان افغانستان مشکل بزرگیست در راستای بدست آوردن معلومات کافی برای خبرنگاران و گزارشگران رسانه های خصوصی که بیشتر می پردازند که بدست آوردن و کشف معلومان عمیق و همه جانبه،تا قضایا و مسایل را بطور شفاف به مخاطبان شان نشر نمایند.
0 Comments