کاهش «جهادگرایان غربی» در افغانستان و پاکستان

دویچه وله

به قول یک مقام امنیتی غربی، با کشته شدن اسامه بن لادن، تهدید هواپیماهای بدون سرنشین و فقدان حمایت های مالی، دیگر کمتر جنگجوی خارجی به شورشیان برای «جهاد» در افغانستان و پاکستان جذب می گردند.

این مقام امنیتی که نخواست از او نام برده شود، گفته است: "با آن که کدام رقم دقیقی در دست نیست، به نظر می رسد سرچشمه کسانی که از خارج به جهاد کردن در افغانستان و پاکستان بپیوندند، فرو می خشکد".
این مقام امنیتی اما هشدار داده است که با این هم پاکستانی ها می خواهند دست به جنگ بزنند و افراد مورد ضرورت را تامین کنند. او گفته است: "در شش ماه گذشته تقریبا همه مردان جوان فرانسوی پاکستان را ترک کرده اند. بیست تا سی نفر آنها در پاکستان بودند که یا به اسلام گرویده بودند و یا این که با کشور مغرب ارتباط داشتند، که امروز به مشکل کدام نفرشان باقی مانده است".
این مقام همچنان افزوده است: "سایر کشورهای اروپایی که شهروندان شان به پاکستان می روند تا به جهاد بپیوندند، به عین نتیجه رسیده اند؛ یعنی درماه های اخیر شمارشان به طور بسیار چشمگیری کم گردیده است".

یوسف اوچاک و مقصود لودین دو شهروند آلمان به اتهام ارتباط با شبکه های تروریستی در منطقه شمال غرب پاکستان دستگیر و محاکمه شدند.

به گفته این کارشناس غربی، "جنگیدن در افغانستان نیز کمتر جذاب است زیرا طالبان بر این نظرند که بیشترخود را به جنگیدن در کشور خود متمرکز گردانند و کمتر از پیاله چای شان به جهاد جهانی فکر کنند".
فرانک سی لافو، یکی از مولفان اثر "جنگجویان خارجی" در"بنیاد مشی های امنیتی" می گوید: "قبل از همه عملیات نظامی، به شمول استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین که اردوگاه های آموزشی و پایپ لاین (اکمال نیروهای انسانی) القاعده و سازمان های موتلف با آن را مختل گردانیده است، محیط را کمتر پذیرا برای آن جنگجویان خارجی گردانیده است که به منطقه سفرمی کنند".
گزارش های مستقیم و غیرمستقیم از جهادی ها نیز حکایت از سراسیمگی در درون القاعده در شمال غرب پاکستان می کند که در آنجا فعالان این شبکه تروریستی از ترس این که مبادا مورد حمله قرار گیرند، باهم یکجا گرد نمی آیند و از بیم آن که مبادا مورد پیگرد ماهواره یی قرار گیرند، برنامه آموزش با اسلحه به جای آن که در فضای آزاد صورت گیرد، در اماکن  سربسته به اجرا در می آید.
درگزارشی که عنوان آن "پایپ لاین جنگجویان" هست، و رابطه شمال غرب پاکستان را با کشورهای غربی توضیح می دهد، پاول گروکشننک که یک پژوهشگر است، از زبان استاد احمد فاروق که سخنگوی القاعده درپاکستان خوانده می شود، به مشکلاتی اشارت می کند که اخیرا شبکه القاعده با آن مواجه می باشد.
او در یک نوار صوتی گفته است: "آزادی که ما از آن در بسیاری نقاط برخوردار بودیم، دیگر وجود ندارد. ما همراهان خود را ازدست داده ایم و پول نداریم. محل بود و باش ما در هم فشرده می شود و هواپیماهای بدون پیلوت بر فراز سرما پرواز می کنند".

منطقه بی قانون قبایلی در شمال غرب پاکستان پناهگاه امن گروه های تروریستی مرتبط با القاعده پنداشته می شود.

گروکشنک که یکی از اعضای تحقیقاتی "مرکز قانون و امنیت" در دانشگاه نیویارک است، در مورد شمار جنگجویان چنین می گوید: "به مشکل می توان رقم دقیقی داشت. من فکر می کنم حملات هواپیما های بدون سرنشین یک مورد بسیارعظیم و مهم برای جنگجویان است و مرگ اسامه بن لادن نیز یک چالش بسیار مهم می باشد. او نماد و سمبولی برای القاعده بود. وقتی که آنها به (افغانستان و پاکستان) می رفتند، به اهداف و آرمانهای وی (بن لادن) می پیوستند. این واقعیت که دیگر او ازصحنه محو گردانیده شده است، چالش بسیار عظیمی برای سربازگیری در القاعده است".
گروکشنک می افزاید: "اما منازعه و جنگ در افغانستان هنوز ادامه دارد و محافل تندرو [این جنگ را] هنوز یک جهاد بسیار مشروع می پندارند. بنابراین امکان دارد شمار جنگجویان کاهش یابد، اما تا زمانی که سربازان امریکایی درآنجا بجنگند، من فکر نمی کنم که [منشای سربازگیری] کاملاً بخشکد".
حفیظ حنیف، یک جوان هفده ساله افغان است که در شمال غرب پاکستان آموزش دیده است. او در همین اواخر به مجله "نیوزویک" گفته است که شمار جنگجویان خارجی در آنجا در حال کم شدن است.
حفیظ افزوده است: "وقتی که افراد تازه ای می آیند، خون تازه و دلگرمی و پول با خود می آورند. اینها دیگر هیچ یک وجود ندارند. اکنون رهبران برای حفاظت خودشان، همه وقت شان را به رفتن از یک جا به جای دیگر صرف می کنند".
فرانس پرس / رسول رحیم
ویراستار: عاصف حسینی