جنگ زمین خواران حکومتی با مردم درمزارشریف

برداشته شده ازتارنمای شبکه اطلاع رسانی افغانستان

درولایت بلخ بیشتر کسانی بر سر زمین با مردم درگیر هستند که در پست های مهمی دولتی حاکم اند و یا هم نفوذ قابل ملاحظه ی بالای ادارات حکومتی دارند.

در تابستان سال جاری تظاهراتی که از سوی مردم شهرک علی آباد شهر مزار شریف بخاطر غصب زمین های شان راه اندازی گردیده بود، معاون شورای ولایتی بلخ(غلام عباس اخلاقی) مهتم به غصب زمین ها از سوی این مردم بود.
این تظاهرات چندین کشته و زخمی بدنبال داشت.
گفته می شد که فرمان شلیک از سوی معاون شورای ولایتی بلخ بالای مردم صادر گردیده بود و در اثر شلیک محافظین وی چندین مظاهره چی کشته و زخمی شدند، اما بعد ها معلوم گردید که هیچ دادگاهی به خود جرئت پرسش چگونگی این رویداد را نداد و هیچ کسی به این جرم به دادگاه کشانیده نشد! این در حقیقت لکه ی ننگینی است بر پیشانی کسانی که داد از انکشاف متوازن و حاکمیت قانون درین ولایت می زنند!

همچنان طبق یک گزارش دیگر قول اردوی 209 شاهین در شمال که خود را حافظ منافع ملی می داند ، هزارا ن جریب زمین را در شهر مزارشریف و شهرک بندری حیرتان که مربوط وزارت زراعت و اشخاص میگردد غصب نموده و به تاجرین و زورمندان به اجاره داده است.
بخش تاسیسات این قول اردو چندی قبل در ولسوالی دهدادی خانه های ده ها فامیل را در شهرک بنام (اویبلاق)ویران نموده و سرنشینان آنان را لت و کوب و زندانی نموده بود که با پا درمیانی وکلای شورای ولایتی بلخ زندانیان آزاد گردید اما مشکلات و مزاحمت های قول اردوی 209 شاهین بالای این مردم همچنان ادامه دارد.

چندی قبل تظاهراتی دیگری که توسط باشندگان کارته سجادیه شهر مزارشریف راه اندازی گردیده بود ، این تظاهرات نیزبه خشونت انجامید؛ مظاهره چیان در شعارهای شان معاون والی بلخ (محمدظاهر وحدت) را متهم به غصب زمین های شان می نمودند.
درین تظاهرات شخصی دیگری بنام "جنرال غلام رسول" نیز مطرح بود که گفته میشد به امر معاون والی بلخ زمین های مردم را غصب کرده و دوباره بفروش می رساند.
درین تظاهرات نیز امر شلیک از سوی "جنرال غلام رسول " بالای مردم صادر شده بود که محافظین و خود این جنرال توانستند هفت تن را به خاک و خون بکشند.
کسانی که درین تظاهرات توسط افراد و خود جنرال غلام رسول کشته و زخمی شدند کسانی بودند که هرکدام شان یک فامیل را سرپرستی می کردند و بخاطر سرپناه و زنده ماندن شان دست به دادخواهی زده بودند، اما آنان ضمن اینکه جان های شان را از دست دادند؛ فامیل های بی سرنوشت و بی سرپرستی نیز از آنها به جامانده است.
با وجودی که در همان روز حادثه قومندانی امنیه ولایت بلخ به رسانه ها گفته بود که چندین اسلحه ی غیرقانونی از نزد این جنرال بدست آمده و متهم به شلیک بالای مردم نیز گردیده بود؛ چند روز بعد دیده شدکه جنرال غلام رسول ضمن اینکه بازداشت نگردیده است به محافظینش افزوده است!

شورای ولایتی که یگانه ارگان بی طرف و مردمی است، معاون و چندتن از اعضای شورای ولایت بلخ به غصب زمین های مردم متهم هستند. یکی ازین وکلا که متهم است به غصب دوهزار جریب زمین در شهرک حیرتان؛ درین شب روزها با عجله از راه های غیر قانونی مصروف فروش این زمین ها می باشد، این عضو شورای ولایتی بلخ حتی بالای یکتن از اعضای دیگر این شورا کلاه گذاری نموده و چندین نمره زمین را به فروش رسانده بود که پس از مدتی معلوم گردید که این وکیل ازین زمین ها کدام اسنادی ملکیت موثق در دست ندارد و همه جز کلاه گذاری بیش نیست!

دوهفته قبل نیز دو قومندان جهادی از مربوطین حزب وحدت مردم افغانستان و حزب جمعیت اسلامی افغانستان بر سر زمین به جان هم افتادند و درین درگیری پنج تن کشته و زخمی شدند.
بیشترین کسانی که درین درگیری ها و معاملات آسیب می بینند مردمانی هستند که بجز از یک توته زمین چیزی دیگر در زندگی ندارند.

حال سوالی که در ذهن تعدادی از هموطنان ما ایجاد می گردد اینست که: این همه سر وصداهای را که در رابطه باحکومت داری خوب، رعایت عدالت و آزادی،پیشرفت و ترقی،والی پر ابتکار و ... درین ولایت"بلخ" از سوی تعدادی از بلندگوها می شنویم، چرا همواره مردم بیچاره و بی دفاع این شهر قربانی هوس های چند تا تفنگ سالار و زمین خور می گردند!؟
چرا والی بلخ با این همه نفوذ و قدرتی مردمی و حکومتی که دارد تاهنوز موفق به محار این معضله ی کشنده نشده است؟
چرا بیشتر اطرافیان والی بلخ و افراد زورمند به این معضله دامن می زنند و مردم را می فریبند؟
ارگان دیگری بنام شهرداری وجود دارد! کجاست این"شهر"دار" که حساب مردم را با این غاصبین پاک کند؟
مطمئنم یگانه جوابی که هر خواننده پس از مرور این سوالات به ذهنش خطور می کند، اینست که شاید خود والی بلخ و دیگر حاکمان درین شهر شریک اصلی این زد و بند ها و قضایا باشند...

« شایعات»
گفته می شود که در اکثر مواردی که حاکمان و زورمندان متهم می شوند و مردم صدای شان را در مظاهره ها و گردهمایی ها بلند می کنند، تلاش میگردد تا این صداها خفه شوند و از رسانه یی شدن دادخواهی ها جلوگیری صورت گیرد.
در چندین مظاهره ی که تا اکنون از سوی مردم در شهر مزار شریف راه اندازی گردیده است؛ تعدادی از زورمندانی که از سوی مردم متهم بودند، به نحوی تلاش کردند تا نام شان را از فاش شدن در رسانه ها جلوگیری کنند.
گفته می شود تاهنوز در تعداد ی از همچون موارد از سوی آنان به خبرنگاران رسانه ها در بلخ پول های هنگفتی توزیع گردیده که متاسفانه از سوی خبرنگاران با پیشانی باز قبول گردیده است؛ اما با آن هم موجودیت خبرنگاران حرفوی و متعهد درین شهر توانسته است این خواست های آنان را نقش بر آب کنند و چهره های واقعی شان را به مردم نمایان سازند!

نویسنده: مختار وفایی