کابل جای آدم نیست؛ کتابی از سید علی موسوی این بار در سلسله برنامه های"کتاب ماه" که از سوی خانه ادبیات برگزار می شود، نقد شد.
این کتاب شامل 16 داستان می شود که 4 داستان آن برنده جوایز مختلف در جشنواره های ادبی شده است.
داستان "آشنایی برای دو پرنده" برنده جایزه نخست مسابقه داستان نویسی روز جهانی صلح سال 1387 در ولایت بلخ شده است.
"شب اول قبر" برنده جایزه نخست اولین دوره مسابقه مهرگان ، داستان "رنگ های بی صدا" برنده جایزه دوم پنجمین دوره جشنواره قند پارسی و داستان "مادکه لال" برنده جایزه دوم، سومین دوره مسابقه داستان نویسی مهرگان در سال 1389 شده است.
آنچه در این کتاب جلب توجه می کند، نام کتاب است. مخاطب پیش از همه چیز متوجه نام این کتاب می شود و مستقیما سراغ داستانی می رود که نام این کتاب به آن تعلق دارد.
این کتاب شامل 16 داستان می شود که 4 داستان آن برنده جوایز مختلف در جشنواره های ادبی شده است.
داستان "آشنایی برای دو پرنده" برنده جایزه نخست مسابقه داستان نویسی روز جهانی صلح سال 1387 در ولایت بلخ شده است.
"شب اول قبر" برنده جایزه نخست اولین دوره مسابقه مهرگان ، داستان "رنگ های بی صدا" برنده جایزه دوم پنجمین دوره جشنواره قند پارسی و داستان "مادکه لال" برنده جایزه دوم، سومین دوره مسابقه داستان نویسی مهرگان در سال 1389 شده است.
آنچه در این کتاب جلب توجه می کند، نام کتاب است. مخاطب پیش از همه چیز متوجه نام این کتاب می شود و مستقیما سراغ داستانی می رود که نام این کتاب به آن تعلق دارد.
آنچه در این کتاب جلب توجه می کند، نام کتاب است. مخاطب پیش از همه چیز متوجه نام این کتاب می شود و مستقیما سراغ داستانی می رود که نام این کتاب به آن تعلق دارد.
داستان "کابل جای آدم نیست" حکایت دختریست از دیار بلخ، که پس از سپری کردن امتحان کانکور در یکی از دانشگاه های کابل راه یافته ولی پدر و کاکایش او را اجازه رفتن به کابل نمی دهند.
در این داستان کاکای دختر خطاب به او می گوید که "کابل جای آدم نیست" و این جمله چندین بار در متن تکرار می شود.
شباهت داستان های سید علی موسوی و چِخوف روسی
محمد تقی اخلاقی منتقد جوان در مورد کتاب سید علی موسوی چنین گفت:" نویسنده در بعضی جاهای این 16 داستان کوتاه تلاش کرده است که هر بار تکنیک تازه ی را به کار برد و آنچه را که از مطالعات اش در خصوص روایت به دست آورده، نمایان کند."
او افزود که داستان اول این مجموعه "رنگ های بی صدا" با وجود محدودیت های زیادی مانند کم سن بودن و نابینا بودن روایت کننده، ظرافت های خاصی دارد.
اخلاقی گفت که بیشتر داستان های موسوی خواننده را به یاد نوشته های چخوف می اندازد و نوشته های چخوف بر داستان های موسوی خواهی نخواهی تاثیر کرده است.
او افزود، شماری از داستان های موسوی مانند نوشته های چخوف، تصویر یا تصویر هایی اند که کنار هم گذاشته شده اند.
به گفته اخلاقی این تصاویر گاه، چنان جذاب اند که نمی توانیم آن را کامل نبینیم و این کامیابی داستان ها را به نمایش می گذارد.
آنتون پاولوویچ چِخوف، داستان و نمایشنامه نویس روسی است که بیشتر از یک قرن قبل از امروز در مدت کوتاه زندگی اش بیش از 700 اثر از خود به جا گذاشته است.
آنتوان چِخوف، از جمله بزرگترین داستان نویسان روسی است که پس از شکسپیر، او را بهترین نمایشنامه نویس نیز دانسته اند.
هادی مروج زاده گفت که اکثر داستان ها در این مجموعه شخصیت محور است نه حادثه محور.
به گفته مروج زاده در این داستان ها کوشش شده شخصیت های که در جامعه حضور دارند، معرفی شود.
مروج زاده چند داستان این مجموعه را نقد و بررسی کرد، از جمله "شبی برای یک مرد" که به گفته مروج زاده داستان مردی است که در شفاخانه کار می کند و تمام شب با مریض ها و نزدیکان مریض درگیر است.
در داستان "شبی برای یک مرد" خواننده به زودی نمی تواند موقعیت روایت کننده را دریابد که آیا او هم از نزدیکان مریضی است که در شفاخانه بستر شده یا شخص دیگری.
در این داستان کاکای دختر خطاب به او می گوید که "کابل جای آدم نیست" و این جمله چندین بار در متن تکرار می شود.
شباهت داستان های سید علی موسوی و چِخوف روسی
محمد تقی اخلاقی منتقد جوان در مورد کتاب سید علی موسوی چنین گفت:" نویسنده در بعضی جاهای این 16 داستان کوتاه تلاش کرده است که هر بار تکنیک تازه ی را به کار برد و آنچه را که از مطالعات اش در خصوص روایت به دست آورده، نمایان کند."
او افزود که داستان اول این مجموعه "رنگ های بی صدا" با وجود محدودیت های زیادی مانند کم سن بودن و نابینا بودن روایت کننده، ظرافت های خاصی دارد.
اخلاقی گفت که بیشتر داستان های موسوی خواننده را به یاد نوشته های چخوف می اندازد و نوشته های چخوف بر داستان های موسوی خواهی نخواهی تاثیر کرده است.
او افزود، شماری از داستان های موسوی مانند نوشته های چخوف، تصویر یا تصویر هایی اند که کنار هم گذاشته شده اند.
به گفته اخلاقی این تصاویر گاه، چنان جذاب اند که نمی توانیم آن را کامل نبینیم و این کامیابی داستان ها را به نمایش می گذارد.
آنتون پاولوویچ چِخوف، داستان و نمایشنامه نویس روسی است که بیشتر از یک قرن قبل از امروز در مدت کوتاه زندگی اش بیش از 700 اثر از خود به جا گذاشته است.
آنتوان چِخوف، از جمله بزرگترین داستان نویسان روسی است که پس از شکسپیر، او را بهترین نمایشنامه نویس نیز دانسته اند.
هادی مروج زاده گفت که اکثر داستان ها در این مجموعه شخصیت محور است نه حادثه محور.
به گفته مروج زاده در این داستان ها کوشش شده شخصیت های که در جامعه حضور دارند، معرفی شود.
مروج زاده چند داستان این مجموعه را نقد و بررسی کرد، از جمله "شبی برای یک مرد" که به گفته مروج زاده داستان مردی است که در شفاخانه کار می کند و تمام شب با مریض ها و نزدیکان مریض درگیر است.
در داستان "شبی برای یک مرد" خواننده به زودی نمی تواند موقعیت روایت کننده را دریابد که آیا او هم از نزدیکان مریضی است که در شفاخانه بستر شده یا شخص دیگری.
0 Comments