اصولآ چادری لباس اسلامی شمرده نشده بلکه لباس مخصوص و مروج اهل هنود بود
که در عصر امیر دوست محمد خان برای نخستین بار در مراد خانی کابل مروج
ګردید. چنانچه یعقوب علی خان در جلد دوم پادشاهان متأخرین افغانستان
مینویسد: ((سردار شریف خان پسر امیر دوست محمد خان زنی را در
بازار بر خلاف رسم ناموس داری بدید که قدم میزند امر کرد که زن را در
جوالی انداخته چوب زنند تا بمیرد))بعد از این کابلیان بقره یا چادری که قبلآ از انګلیسها سازماندهی ګردیده بود تحمیل ګردید.
مبرهن است که هنګامیکه انګلیسها بر افغانستان حمله نمودند در شهر کابل
مقاومتها آغاز ګردید زنان و دختران کابل در جنګها و معرکه ها سهم فهال می
ګرفتند و به مردان نان و آب و اسلحه میرسانیدند و به همین دلیل در ظرف
یکروز ۸۰ زن مبارز کابل در دامنه کوه آسماي از سوی انګلیسها شهید ګردیدند.
در این هنګام زن ها با رو های باز غازیان را تشویق میکردند. انګلیسها برای
جلوګیری از این تحریکات بدین تدبیر شدند تا زن ها را از مرد ها تجرید کنند
و بدینګونه عوامل احساسات غازیان را از بین بردارند. و این تدبیر آن بود
تا زنان چادری بسر میکردند. در زمان سلطنت امیر دوست محمد خان از سوی
متعصبین و انګلیسها آرام آرام چادری بداخل شهر کابل و سایر شهر ها رخنه
کرد و از سوی دولت وقت با شدت بر مردم تحمیل می ګردید. امان
الله خان در آغاز سلطنت خود امر کرد تا هندو زنان پارچه سیاهی در عقب
چادری های شان بدوزند تا به این ګونه با زنان مسلمان فرق ګردند اما بعد ها
امان الله خان این ((کیسه فساد)) را کاملآ از بین برد. و به زنان آزادی
کامل عطا کرد. بعدآ بچه سقو چادری را دوباره روی کار آورد و چادری به روی زنان تحمیل ګردید.
چادری اصلآ لباس مخصوص هندو زنان بخصوص چادری های برنګ زرد برای زنان و
دستار های سرخرنګ و زرد برای مردان اهل هنود لباس اساسی بود که نشانه های
از چادری های زرد رنګ هنوز نیز در بعضی مناطق پاکستان مشاهده میشود.
1 Comments