قوم گرایی در بورسیه های وزارت معارف

کمیته سویدن بخاطر ارتقاع سطح دانش استادان تربیه معلم و استادان مکاتب وزارت معارف هر ساله بورسیه های تحصیلات فوق لسانس را عرضه میدارد. تعداد مجموعی این بورسیه ها 40 عدد بوده که 35 آن مربوط به نهاد های تربیه معلم و 5 عدد آن به استادان معارف تخصیص یافته. در امتحان مشترک این بورسیه ها از تمام نهادهای تربیه معلم ولایات و ولسوالی ها کاندیدان معرفی گردیده و در نهایت از هر ولایت یکتن به اساس نمرات بلند انتخاب میگردد. امسال نیز از سرتاسر کشور به تعداد 90 تن از استادان تربیه معلم به رقابت پرداختند.
جای نهایت تآسف اینجاست که ریاست عمومی تربیه معلم وزارت معارف در سهمیه بورسیه ها به استعداد و نمرات امتحان اشتراک کنندگان هیچگونه ارزش قایل نشده، بیشتر خویشاوندان و همتباران خودرا انتخاب مینمایند. این دومین سال است که از تربیه معلم ولایت جوزجان افراد فرمایشی به هدایت مسئولین ریاست عمومی تربیه معلم خواسته میشود و دیگر استادانیکه فورم اشتراک امتحان بورسیه هارا خانه پوری کرده اند، بنابر دلایل غیر موجه از امتحان محروم ساخته میشوند.
سال جاری به تعداد شش تن از استادان مجرب تربیه معلم بخاطر اشتراک به امتحان بورسیه های ماستری به ریاست عمومی تربیه معلم طی یک مکتوب رسمی که در اوایل ماه جدی ارسال شده، معرفی گردیده اند. اما ریاست عمومی تربیه معلم اسامیان درج شدۀ آن مکتوب را به بهانه اینکه مکتوب مذکور مفقود گردیده است، پشت پا زده در عوض یکی از استادان که به صفت معلم زبان پشتو از ولایت وردک به آن نهاد قبلآ ارسال شده بود، شامل امتحان ساخته اند.
اول اینکه مرکز ولایت جوزجان یکی از شهرهای صنعتی افغانستان میباشد. بنآ در آنجا از اقوام مختلف (ازبک، ترکمن، تاجک، پشتون، عرب، ایماق، هزاره...) باهم برادروار زندگی میکنند. بنآ از تمام اقوام به زبانهای مختلف و به رشته های مختلف کدر کافی وجود دارد. چی ضرورت احساس میگردد که بخاطر تدریس زبان پشتو از ولایاتی چون وردک و ننگرهار استادان تحمیلی ارسال شود؟ زیرا کدرهای خوبی از قوم پشتون در شهر شبرغان وجود دارد. حالا زمان اعلی حضرت نادرشاه و ظاهرشاه گذشته است که ولایات شمالی کدر نداشته باشد و از ولایات دیگر کدر ارسال شود. حالا معلوم میشود که هدف از ارسال استادان همتبار رئیس عمومی تربیه معلم از ولایات وردک و ننگرهار قرار ذیل است :
اولآ، وزارت معارف با ارسال استادان خارج ولایت جفای بزرگی را به حق کدرهای محل (چی پشتون، چی ازبک و یا تاجک) انجام میدهد. زیرا پست های مربوط به کدرهای آن ولایت که از بیکاری داد میزنند به کدرهای تحمیلی خارج ولایت بخشیده میشود.
دوم اینکه در چنین سهمیه های بورس تحصیلی و غیره که به منظور ارتقاع سویه تحصیلی کدرهای محل از طرف جامعه جهانی در نظر گرفته شده است، به این استادان استخدام شده خارج ولایات تفویض میگردد. جفای که در دوران حکومت های استبدادی امیر عبدالرحمن خان و طالبان روا دیده میشد.
سال گذشته نیز به عوض کدرهای محل یکی از همتباران خانم سوسن وردک به بورسیه های فوق لسانس کمیته سویدن انتخاب شده بود. سلسله این قوم پرستی ها، تبارپرستی ها، منفعت جویی ها و جفا به حق باشندگان مناطق محروم کشور در ساحه اکادمیک وزارت معارف افغانستان به شکل واضح و هویدا ادامه دارد. شاید این انتقادها همانند یک مساژ از طرف مسئولین ریاست عمومی تربیه معلم قبول گردد. اما حداقل خوانندگان این مطلب آگاهی خواهند یافت که در وزارت معارف کشور که در حقیقت بنیاد تعلیم و تربیه اولاد این وطن در آنجا شکل میگیرد، چگونه بی عدالتی ها، حق تلفی ها و حرکت های استبدادی به نمایش گذاشته میشود، تا که شاگردان و محصلین آینده ساز کشور عملآ از این عالی جنابان بعوض حق و عدالت، حق تلفی و استبداد را بیاموزند و همچنان راه اندازی این نیات شوم مسئولین در حقیقت یک اقدام نا بخشودنی در راستای زرع نفاق ملی بین باشنده گان (اقوام مختلف) باهم برادر شهر شبرغان است.
در طول سالهای جنگ، بدبختی و نابسامانی ها که در نقاط عدیده افغانستان باعث ایجاد درزهای بزرگ میان اقوام مختلف کشور گردید، اما در ولایت جوزجان از بسکه روابط تنگاتنگ میان اقوام به حد خویشاوندی و اقارب نزدیک رسیده است، هیچگونه تغیراتی منفی محسوس نمیباشد.
باشندگان شهر شبرغان را تمامآ انجنیران، استادان، روشنفکران، کارگران، دهقانان و کسبه کاران تشکیل میدهد. تا به امروز در این ولایت کسی از همسایه ازبک، یا تاجک، یا پشتون، یا ترکمن، یا عرب خود شکایتی نداشته است. زیرا در طول سالها بدون اینکه از گرمی و سردی سیاست های کشوری متآثر شوند، برادروار حیات بسر برده اند.
ما از وزارت محترم معارف کشور تقاضامندیم در زمینه توجه جدی نموده و جلو اینچنین حرکت های خودسرانه و قوم پرستی را که باعث ایجاد نفاق میان باشندگان یک ولایت میگردد بگیرند.
همچنان از مسئولین کمیته سویدن نیز خواهشمندیم که در جریان امتحان و بعد از برملا شدن نتیجه امتحان یکبار اسناد و مدارک کاندیدان و کامیابان را بررسی نمایند. تا باشد این همه هزینه که بخاطر ارتقاع سطح معارف کشور (نه یک قوم خاص) به مصرف میرسد، باعث انکشاف متوازن معارف در سرتاسر کشور گردد. همچنان در این بورسیه ها مشارکت واقعی اقوام و مناطق و ولایات تآمین گردد. به امید اینکه واقعیت های ذکر شده بعوض اینکه بغض و عصبانیت مسئولین وزارت معارف را بر انگیخته و سبب منفکی چندین تن از مسئولین ریاست معارف ولایت جوزجان شود، برای اصلاح نا هنجاری های موجود در بخش های از وزارت معارف کشور گردد.

بریالی بهر